نظر استاد محمدرضا شجریان درباره جلال تاج‌ اصفهانی

«شادروان جلال تاج‌ اصفهانی مردی سلیم‌النفس و با مناعت طبع بود. وی هرگز در طول مدت زندگی اش به خاطر مال دنیا و مسائل مادی به کسی کرنش نکرد و به این خاطر مدح کسی را نگفت و از همه تعریف و تمجید می‌کرد و همه را با نام خیر یاد می‌کرد، شاید کسی به خاطر نداشته باشد که او حتی یک بار از فردی گلایه کرده  و بد گفته باشد. او حتی اگر از کسی رنجشی می‌دید و خاطرش آزرده می‌شد، این رنج و آزردگی را با سکوتی بزرگوارانه‌ تحمل می‌کرد. استاد تاج همیشه از استادانش با احترام فراوان یاد می‌کرد؛ با دوستانش با مهربانی و عطوفت رفتار می‌کرد و…» .این بخشی ازصحبت‌های محمدرضا شجریان در ادای احترام و ادب به استادش جلال تاج اصفهانی است.

۳۹ سال ازمرگ استاد جلال تاج‌ اصفهانی اسطوره بزرگ آواز ایران می‌گذرد و همچنان عاشقان و شاگردانش در سالروز مرگش (۱۳ آذر) درتخت فولاد اصفهان و درتکیه سیدالعراقین دور هم جمع می‌شوند، درآنجا که روی سنگ قبر او نوشته شده «آرامگاه هزاردستان گلزار ایرانی». تاج اصفهانی در سال ۱۲۸۲ در اصفهان ‏ زاده شد. پدرش شیخ اسماعیل معروف به تاج‌ الواعظین بود که تا حدی با دستگاه‌های‏ موسیقی سنتی ایرانی‏ آشنایی داشت. تاج در ده سالگی نزد پدر و استادانی چون سید عبدالرحیم اصفهانی، نایب اسدالله، میرزا حسین ساعت‌ ساز (خضوعی)، میرزا حسین عندلیب، حبیب شاطر حاجی به دانش اندوزی پرداخت. وی به اشعار سعدی علاقه زیادی داشت و گزیده‌ هایی از اشعار سعدی و دیگر شاعران را حفظ بود و در هنگام اجرای آواز به تناسب زمان و محیط از آن اشعار استفاده می‌کرد.

دکلاماسیون شعر، تحریرهای برجسته، تنوع تحریری، صدایی رسا و قدرتمند و مناسب خوانی، برخی از ویژگی‌های آوازی اوست.